Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2022

3 Δεκέμβρη: Παγκόσμια και εθνική Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία

 



Αναμφίβολα η χώρα μας διήλθε και διέρχεται απανωτές και πολύχρονες κρίσεις (Οικονομική, κοινωνική, υγειονομική, ενεργειακή).

Στη χώρα μας οι παραπάνω κρίσεις δεν εμπόδισαν τις σημαντικές και ιστορικής σημασίας εξελίξεις οι οποίες επαναπροσδιορίζουν το μοντέλο και τη φιλοσοφία της αναπηρίας. Πρωτόγνωροι για τη χώρα μας θεσμοί και δράσεις όπως: Το Εθνικό σχέδιο δράσης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, Η Εθνική αρχή προσβασιμότητας, η πιλοτική εφαρμογή του προσωπικού βοηθού, η ψηφιακή κάρτα αναπηρίας, η ψηφιακή πύλη αναπηρίας, το ψηφιακό μητρώο ΑμεΑ, το ψηφιακό ΚΕΠΑ, η κατάργηση του παράβολου των 47 €, κ. α. Τα παραπάνω οφείλονται κατά κύριο λόγο στους πολύχρονους αγώνες του αναπηρικού κινήματος, της ΕΣΑμεΑ και των φορέων μελών της, αλλά και των Διεθνών υποχρεώσεων της χώρας μας σχετικά με τις συστάσεις και τις παρατηρήσεις της επιτροπής εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ για την υλοποίηση της διεθνούς σύμβασης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, την οποία η χώρα μας κύρωσε με το Ν. 4074/2014. Η παραπάνω πρόοδος που έχει σημειωθεί σε θεσμικό επίπεδο, δεν οδηγούν στην συμπερίληψη. «Συμπερίληψη σημαίνει πλήρης συμμετοχή χωρίς εμπόδια και διακρίσεις σε όλες τις λειτουργίες της κοινωνίας, όπως για παράδειγμα στην εκπαίδευση, στην επαγγελματική κατάρτιση, στην εργασία, στην ψυχαγωγία, στον πολιτισμό κ. α. Παρά τις παραπάνω θετικές εξελίξεις η ζωή των ατόμων με αναπηρία δεν άλλαξε όπως προκύπτει και από τις παρακάτω διεκδικήσεις μας.

Βασική διεκδίκηση μας σήμερα είναι να υπάρξει επιτέλους ειδική μέριμνα για την προστασία των ατόμων με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών τους.

Ουδείς αμφισβητεί ότι τα άτομα με αναπηρία χρόνιες παθήσεις και οι οικογένειές τους αντιμετωπίζουν παράλληλα με την μακροχρόνια οικονομική κρίση και την κρίση της πανδημίας, ένα άνευ προηγουμένου κύμα ακρίβειας στα προϊόντα, την ενέργεια, τα καύσιμα κ. α. η οποία καθιστά αδύνατη ακόμα και την κάλυψη των βασικών καθημερινών τους αναγκών.

Το σωματείο ατόμων με αναπηρία Ν. Ρεθύμνης και σύσσωμο το αναπηρικό κίνημα της χώρας μας διεκδικεί :

  1. Αύξηση συμμετοχής των ατόμων με αναπηρία στον ενεργό πληθυσμό της χώρας, ύπαρξη Εθνικής στρατηγικής για την επαγγελματική εκπαίδευση, κατάρτιση και απασχόληση τους.
  2. Αυξήσεις σε όλα τα αναπηρικά επιδόματα. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι τελευταίες αυξήσεις στα επιδόματα δόθηκαν το 2011.
  3. Αποσύνδεση του προνοιακού επιδόματος από τη σύνταξη και την εργασία. Είναι γνωστό ότι τα πάσης φύσεως προνοιακά επιδόματα των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, χορηγούνται για την κάλυψη των αυξημένων αναγκών που δημιουργεί η ίδια η αναπηρία και δεν αποτελούν εισόδημα.
  4. Κατάργηση της άδικης και παράλογης διακοπής του προνοιακού αναπηρικού επιδόματος των τέκνων με βαριά αναπηρία η βαριά νοητική υστέρηση όταν λάβουν τη σύνταξη του αποθανόντος γονέα τους.
  5. Αύξηση τουλάχιστον τιμαριθμική του κοινωνικού εισοδήματος αλληλεγγύης.
  6. Ειδική μέριμνα για τα άτομα με αναπηρία για στέγαση με αύξηση επιδότησης του ενοικίου, καθώς και ευνοϊκότερες προϋποθέσεις σε δάνεια για αγορά κατοικίας σε νέα ζευγάρια.
  7. Αυξήσεις στις συντάξεις των ατόμων με αναπηρία, οι οποίοι είναι συνταξιούχοι είτε λόγω γήρατος είτε λόγω αναπηρίας. Να δοθεί πραγματική αύξηση στις συντάξεις των ατόμων με αναπηρία ανεξάρτητα από την προσωπική διαφορά.
  8. Διακριτή μέριμνα στις επιδοτήσεις για την ενέργεια σε άτομα με αναπηρία, με χρόνιες παθήσεις και στις οικογένειές τους με ειδική χαμηλή τιμή ανά κιλοβατώρα.
  9. Απαλλαγή των ΑμεΑ από το τεκμήριο του εισοδήματος. Να μην φορολογείται το τεκμαρτό εισόδημα των ατόμων με αναπηρία με Π. Α. 67% και άνω, παρά μόνο το πραγματικό.
  10. Απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ όλων των ατόμων με αναπηρία με Π. Α. 67% και άνω ανεξαρτήτως κατηγορίας αναπηρίας και των οικογενειών που βαρύνονται φορολογικά με άτομα με βαριά αναπηρία από τον ΕΝΦΙΑ, χωρίς εισοδηματικά κριτήρια, για την πρώτη κατοικία.
  11. Μείωση του ΦΠΑ στο χαμηλότερο συντελεστή για τα απαραίτητα βοηθήματα-εργαλεία διαβίωσης των ατόμων με βαριά κινητική αναπηρία και άλλες αναπηρίες.
  12. Μηδενική συμμετοχή των ασφαλισμένων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις στα συνταγογραφούμενα φάρμακα και στα τεχνικά βοηθήματα, στα ιατροτεχνολογικά βοηθήματα, στα είδη ειδικής διατροφής και τις βιταμίνες.
  13. Προστασία από πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας που ανήκει σε άτομα με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω καθώς και στα πρόσωπα που έχουν στην οικογένειά τους άτομα με βαριές αναπηρίες.
  14. Επαναφορά ευνοϊκών ρυθμίσεων για τη συνταξιοδότηση των γονέων, συζύγων και αδελφών που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία, οι οποίες καταργήθηκαν άδικα με το 3ο μνημόνιο.
  15. Θεσμοθέτηση τιμητικής σύνταξης στη μητέρα παιδιού με βαριά αναπηρία (όπως τέκνο με βαριά νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο down, πολλαπλές βαριές αναπηρίες, βαριά κινητική αναπηρία, χρόνιες ψυχικές διαταραχές), σε περίπτωση που δεν θεμελιώνει η ίδια συνταξιοδοτικό δικαίωμα.

 Η προστασία της ζωής, η διασφάλιση αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι αδιαχώριστα.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ.

 ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ.

 ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ, ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΧΡΟΝΙΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΜΑΣ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΖΩΗ ΜΕ ΙΣΟΤΗΤΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.

 ΤΟ Δ. Σ. ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ Ν. ΡΕΘΥΜΝΗΣ